Persoonlijke introductie

Hey, mijn naam is Femke Hermsen en ik ben net 16 geworden. Op deze pagina ga ik proberen jou als lezer meer informatie te geven over mijn persoonlijke leeservaring en ga ik mijn eigen mening geven over het door mij gelezen boek: ‘Echt sexy’ van Renate Dorrestein.

Vanaf kleins af aan heb ik al een “hekel” aan lezen. De welbekende ‘drieminutentoetsen’ waren dan ook absoluut niet mijn ding. Dankzij deze toetsen ging mijn leesmotivatie flink achteruit. Als gevolg hiervan werd mijn achterstand alsmaar groter. Pas in groep 7 kreeg ik het inzicht dat er dringend iets moest veranderen aan mijn leesvaardigheid. Het ene na het andere Carry Slee boek verslond ik, en met resultaat: aan het eind van groep 7 ben ik voorleeskampioen van de school geworden. Sindsdien mag ik ook de positieve kant van het lezen ervaren.

Na mijn Carry Slee-periode heb ik kennis mogen maken met de boeken van Mel Wallis-de Vries, door wie mijn liefde voor thrillers is ontstaan. Er zijn twee hoofdredenen waarom thrillers mij zo pakken:

- Ze kunnen je aan de ene kant even meenemen naar een andere wereld, al hoewel ze aan de andere kant wél op werkelijke gebeurtenissen gebasseerd kunnen zijn.

- Elke thriller is weer anders, waardoor je steeds weer verrast wordt.

Dit allemaal gezegd hebbende, wil ik je graag ook nog mijn leesuitdaging vertellen. Vanaf 4 tot en met 6 vwo moeten we per jaar vier Nederlandse, drie Duitse én drie Engelse literatuur boeken lezen. Het is voor mij dé ultieme uitdaging om dit te combineren met mijn drukke school- en privéleven 

Recensie: Echt onduidelijk

Renate Dorrestein, ‘Echt sexy’, Noordhoff Uitgevers Groningen/Houten, 2007

 

Fiebie Koolveld is een niet zo’n populair meisje van 13 jaar. Ze woont bij Johnny, “de ideale stiefvader”, en Puck, “de stiefheks”. Op een dag wordt haar beste, alsook enige vriendin Sacha vermist. Met hulp van Van Hamelen, een jongen met een eigen telefoonzaak, probeert ze Sacha terug te vinden. Tijdens haar zoektocht wordt ze meerdere malen gehinderd door de minderjarige drugsdealer van haar school, Klimwand. Hij wil haar in een “niet normaal anaal gat” stoppen om veel losgeld van Johnny te ontvangen. De schrijfstijl van Renate Dorrestein, die ook in dit boek terug te zien is, is flink beïnvloed door de ziekte ME én de zelfmoord van haar zusje in 1979.

 

In het begin is het boek makkelijk te volgen. Er wordt gebruikgemaakt van begrijpelijk taalgebruik en de situaties zijn realistisch. Later vliegen de straattermen je om de oren en zijn de situaties niet meer werkelijk, waardoor het voor mij én wellicht vele andere lezers onduidelijk wordt. Hierdoor raad ik het boek niet aan.

Op zeker moment, als Fiebie thuiskomt , zit Klimwand onaangekondigd op haar te wachten in de jacuzzi samen met Puck. Hij heeft zijn vermissingsplan uitgedacht en wil dit met haar delen. “‘Hé, Puck. Hé Klim. Wat doe jij hier nou?’ ‘Hé Fiebie.’ Hij zit wijdbeens, zodat het puntje van zijn troglodiet aan de oppervlakte dobbert. My God, wat een krom stuk knots.” Het heeft mij een eeuwigheid geduurd voordat ik erachter kwam dat ‘troglodiet’ een straatterm is voor ‘piemel’.

“Ik en Happy staan minstens anderhalve eeuw aan de grond genageld. Klimwand ligt erbij als een zak cement die van een vrachtwagen is gevallen. Als hij wat kleiner was geweest, had hij kunnen doorgaan voor een doodgeknuppeld zeehondje. Er gulpt bloed uit zijn slaap. Aan zijn oor bungelt wat er van Sacha is overgebleven. Ik kan er niet naar kijken, maar er niet naar kijken lukt me ook niet.” In dit citaat blijkt dat de collega van Fiebie, Happy, Klimwand op het hoofd slaat met de glazen pot waarin de vagina van Sacha bewaard zit. De gebeurtenissen in dit stuk zijn zo onwerkelijk dat ik de draad kwijtraakte.

 

Nogmaals, het boek ‘Echt sexy’ van Renate Dorrestein is naar mijn idee geen aanrader, omdat het vrij onduidelijk is. Dit komt doordat de realistische situaties van in het begin vrij abrupt overspringen op heel onwerkelijke aan het einde. Daarnaast is het taalgebruik niet voor alle lezers even goed te begrijpen.